Камандзір Палка Каліноўскага Дзяніс “Кіт” Прохараў

3.03.2022

Цяжкі дзень для мяне і ўсіх тых, хто ведаў Іллю Літвіна...

Мінуў год, і за гэты час я амаль кожны дзень думаў пра Літвіна. Цяжка прыняць тое, што яго няма побач з намі, з тымі, для каго Ілля быў часткай сям'і. Ведаючы стаўленне Іллі да смерці, я намагаўся не ліць слёзы, намагаўся стрымаць эмоцыі, як мы і дамаўляліся... Але не магу.

Гонар — гэта першае, што я адчуваю, думаючы пра Іллю. Годнасць і самаахвярнасць — гэта тое, што было з Літвінам з нараджэння. Я ганаруся, што на маім шляху сустрэўся такі ВЯЛІКІ чалавек і ваяр з гарачым сэрцам у грудзях.

Кожны выбірае свой шлях самастойна! Ілля Літвін выбраў шлях ваяра са зброяй у руках. Шлях бараніць праўду, бараніць ідэю вольнай Украіны і ідэю вольнай Беларусі. Маю гонар быць тваім сябрам! Ведаю, ты з найлепшых месцаў назіраюеш за намі і трымаеш за нас кулакі. Мы памятаем пра цябе і пра ўсіх герояў, якія аддалі сваё жыццё ў гэтай нялёгкай барацьбе супраць ворага. Адпачывай, браце, наша справа жыве, жыве справа вольных беларусаў і Беларусь Жыве! Да сустрэчы ў лепшых месцах!