SPA на фронце

SPA НА ФРОНЦЕ

Баявы выезд. Бахмут. Мінамётны разлік.

Каб вы разумелі, зараз у Бахмуце ў прынцыпе праблема з вадой. Няма ні водаправоднай вады, ні святла, ні, як мы даўно зразумелі, нават зародкаў чалавечнасці ў акупантаў, якія пазбавілі ўсяго гэтага жыхароў горада.

На чацвёртыя содні мы даведаліся, што недалёка ад нашых пазіцый у прыватным сектары ёсць лазня. Праўда і акупанты там за кіламетр таксама ёсць. Але і лазня...

Рызыкнулі. Лазня была ў падвале, растапілі яе дровамі, добра растапілі, лепшыя спа комплексы маглі б павучыцца. І сталі па два чалавекі спускацца парыцца. Двое заставаліся наверсе сачыць за рацыямі. Венікаў мы не знайшлі, таму парыліся маленькімі дошчачкамі. Оооў! Гэта нешта было неверагоднае! Міны свішчуць. А мы парымся. Рэлакс. Нешта падобнае я адчуваў яшчэ да вайны. Калі ў новы год з сябрамі ў лазні, а за вакном выбухаюць салюты. Вось і тут выбухае. Толькі не салюты...

На момант гэтай працэдуры мы забыліся, што вакол ідзе вайна, як быццам у гэты самы момант мы знаходзіліся пад нейкім ахоўным купалам. А як жа цудоўна было пасля лазні пакласціся на свежавыпаўшы снег, няхай і на паўхвіліны.

Адзінае за што хваляваўся наш пабрацім, каб вось так галышом не памерці.

Гэта была найлепшая лазня ў маім жыцці.